Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
fırıldaq — is. 1. Hiylə, kələk, dolab, badalaq, biclik. Hərifin fırıldağını başa düşmək. – <Molla İbrahim:> Şeyx Yəhyanın bütün fırıldaqlarını açıb, Xorasan camaatına elan etmək mənim borcum olsun. S. H.. <Musa:> De görüm, indi nə fırıldağın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qüllabi — ə. fırıldaq, saxta … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəllü qəş — ə. fırıldaq, hoqqabazlıq, riyakarlıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dolaf — (Ağdam, Qazax) hiylə, fırıldaq ◊ Dolaf gəlməx’ (Ağdam) – aldatmaq, fırıldaq işlətmək. – Maηa dolaf gəlməx’ isdiyirdi, yaxşı başa tüşdüm (Ağdam) Dolafa düşməx’ (Qazax) – qarışığa düşmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
badalaq — is. 1. Sərbəst güləşmə zamanı müqabil tərəfi yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırıb burma. Badalaq vurmaq – birini yıxmaq üçün ayağını onun ayağına dolaşdırmaq. Mən yoldaşımdan qabaq çəməndə bir lalə görmüşəm. . Mən onu üzəndə dostum badalaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fənd — is. <fars.> 1. Hiylə, kələk, fırıldaq, dolab, qurğu, biclik. Fənd fəndi kəsər, Allah hər ikisini. (Ata. sözü). Dostdan dosta bu nə fənddi? Zülfün boynuma kəmənddi. A. Ə.. Əllafın fəndinə adamlar mat qaldılar. M. C.. Fənd bağlamaq – hiylə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kələk — is. Hiylə, fırıldaq, badalaq, biclik, fənd, aldatma. Kələk ilə gələn külək ilə gedər. (Ata. sözü). <Süleyman:> Öyrən bu kələyi, arvadı tap, tez toy elə! Ü. H.. <Mustafa bəy:> Mirzə Kərim, bunlar hamısı sənin kələyindir. Ə. H.. ◊ Kələk … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyri — sif. 1. Düz istiqamətdə olmayan, düz xətt təşkil etməyən (düz ziddi). Əyri yol. Əyri xətt. Əyri qılınc. – Cığır dolanbac yol kimi əyri idi. M. İ.. Murad dedi: – Var, bala; Əyri qazma üsulu. M. R.. // Düz durmayan, düz olmayan, bir yana əyilmiş.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolab — (Kürdəmir, Şuşa) 1. hiyləgər, bic. – Əlirza yaman dolabdı (Kürdəmir) 2. hiylə, fırıldaq, biclik. – Əhməd dolabdan başqa bir iş bilmir (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
al — ə. 1) ocaq, nəsil; 2) sülalə, bir nəsildən olan adamlar. Aliəba Məhəmməd peyğəmbər və onun nəslinə mənsub dörd nəfər (Məhəmməd, Fatimə, Əli, Həsən, Hüseyn); ali nəbi (rəsul) Peyğəmbərin nəsli ə. hiylə, fırıldaq ə. yüksək, hündür … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəğəl — ə. 1) qəlp, saxta; 2) hiylə, fırıldaq; hiyləgər, fırıldaqçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
